Waar ging het mis? EK-Mood-Food failure: zoete aardappelgnocchi (eerste wedstrijd – poging 1)
Wat een complete desillusie gisteren zeg! Nederland-Denemarken 0-1. Dit was toch de ‘even-lekker-ballen-voordat-we-tegen-de-rest-van-de-poule-in-actie-moeten-komen’ wedstrijd? Dat zal me wat worden straks tegen Duitsland en Portugal. In onze keuken had ik van de week een even teleurstellend resultaat bij het testen van EK-Mood-Food – was dat misschien een voorteken?..
In het kader van het EK was ik van plan om ook het diner een ‘oranje’ tintje te geven. Niet op een schreeuwerige manier, maar gewoon subtiel. Wortelsoep vond ik te voordehandliggend en ook sinaasappelparfait viel af. Zoete aardappel – zou ik daar niet wat origineels mee kunnen maken? Wij serveren regelmatig zoete aardappel puree en zo af en toe maak ik er een taart van, maar ik dacht – goh doe eens gek – we maken iets nieuws: gnocchi van zoete aardappel. Als leuk voorgerechtje.
Dus enthousiast op internet een aantal recepten gescreend, een eigen samenstelling gemaakt (oei-misschien zit daar al een deel van het probleem) en aan de slag gegaan. We zetten nooit iets op tafel dat we niet al van tevoren minstens één keer gemaakt hebben. Gelukkig maar, want het was werkelijk niet te eten…..
Waar ging het mis? Ik denk dat onze heren van Oranje zich dat vandaag ook zitten af te vragen, maar ik doel nu even op mijn gnocchi. Het leken wel gummi-ballen. Dat kan komen door a: onkunde van mijn kant of b: gnocchi van zoete aardappel is gewoon niet zo lekker. Vooralsnog hou ik het op A.
De voor de hand liggende gedachte van het mislukken van de gnocchi is- teveel bloem gebruikt. Volgens mij kan dat het niet geweest zijn, want mijn deeg was ontzettend plakkerig. Ik heb de volgende verhoudingen gebruikt:
– 2 zoete aardappels (leverde ongeveer 350 gram puree op – na garen en schillen)
– 150 gram bloem
– 1 ei
– 50 gram geraspte parmezaanse kaas
– verse nootmuskaat
– zeezout & versgemalen peper
Het deeg was door de plakkerigheid overigens ook vrij moeilijk te hanteren. Het werd eerlijk gezegd één grote smeerboel. Ik heb het werkvlak van wat extra bloem voorzien om te zorgen dat ik überhaupt rollen kon maken.
De rollen heb ik in kleine blokjes gesneden en in mijn handpalm met een vork tot gnocchi gevormd. Daarna heb ik ze heel kort gekookt in kokend water. Zodra ze boven kwamen drijven heb ik ze eruitgehaald met een schuimspaan, geproefd en daarna gelijk weggegooid. Het was niet eens de moeite waard om nog een mooi bordje op te maken met begeleidende saus/dressing – gewoon echt mislukt!
Tot zover de feiten. Hoogste tijd voor een nabeschouwing. Welke Johan Derksen onder de foodies kan mij van nuttig advies voorzien en uitleggen waar de pijnpunten zitten in dit recept/bereiding en vooral hoe het de volgende poging anders moet? Alvast bedankt voor de input!
Ik blijf hoopvol – In ’88 hebben we tenslotte ook de eerste wedstrijd verloren. Ik geef me wat dit recept betreft dan ook niet gelijk gewonnen, maar kijk met opgeheven hoofd uit naar de volgende wedstrijd….ehh…poging. Net als de heren van Oranje hopelijk – Wat niet is kan nog komen……..
